โจรปล้นiPhoneเด็ก ม.1 หลานชายผมเอง ถูกแทงอาการสาหัส

เมื่อวันอังคารที่ 16 ธันวาคม 2557 เวลา 6 โมงกว่าๆ ยามโพล้เพล้
หลานผมกับเพื่อนเขา ยืนรอรถตู้ริมถนนพัฒนาการ จะกลับบ้าน

ผู้ร้าย 2 คน ขี่มอเตอร์ไซด์ มาแย่งiPhoneไปจากมือ

เด็กขัดขืน จึงโดนต่อย แล้วถูกมีดแทงบริเวณท้อง... (วิ่งหนีแล้วแต่ไม่พ้น)

ICU ร.พ.วิภาราม คืนที่ 2 ที่ผมไปเยี่ยม อาการน่าเป็นห่วง
หนักเอาเรื่องอยู่  ต้องผ่าตัดใหญ่  ยังพูดอะไรไม่ได้ นอนดูอาการอย่างเดียว

ผลจากการโดนแทง ทำให้เกิดเลือดไหลจากอวัยวะภายในจนหายใจไม่ออก
ถ้าไม่รีบนำส่งโรงพยาบาล คงแย่กว่านี้แน่นอน


มีคนมาเยี่ยมทั้งจากทางโรงเรียน และผู้ร่วมงานในที่ทำงานของพี่ชาย(พ่อเด็ก) ตลอดทั้งวัน
โดยเฉพาะเหล่าผู้ปกครองนักเรียน พอรู้ข่าว ก็รวบรวมเงินมาช่วยเหลือหลายหมื่นอยู่

แต่ค่าห้องค่ารักษาพยาบาล ก็ว่ากันหลายแสนล่ะ

Smart Phone(โดยเฉพาะiPhone) สมัยนี้เป็นเครื่องประดับมีราคา
ซื้อง่ายขายคล่องราคาโจรยังไงก็หลักพัน

คงต้องทำตัวเหมือนใส่ทองแล้วล่ะ ซึ่งในเนตมีคำแนะนำมากมายเพื่อเลี่ยงเหตุการณ์ถูกปล้น  เช่น
+ ไม่สวมใส่(หรือถือ) ของมีค่า ให้เห็น ในที่สาธารณะ
+ ไม่เดินในที่เปลี่ยว ควรเดินชิดด้านในทางเท้า และมีเพื่อน
.
.
.
.
จากที่เห็นข่าวอาชญากรรม ต่อให้เราทำตามคำแนะนำทั้งหลายแหล่ ทุกข้อ ก็อาจจะตกเป็นเหยื่อได้อยู่ดี
ทุกเพศทุกวัย ผมยังไม่เคยเห็น พระเอกนอกจอหักกระดูกผู้ร้ายอาวุธครบมือได้สักราย

แม้แต่ปรมาจารย์หมัดมวย ก็แนะนำให้หนี ดีที่สุด


ขอแชร์ประสบการณ์ตรง...


ผมเองในชีวิตนี้เคยถูกปล้น 3 ครั้ง
เป็นประสบการณ์ตรง สมัยวัยทีนเอจ เรียนอยู่ช่างกล
เหตุเกิดตอนกลับบ้านทุกครั้ง ยังสว่างๆอยู่เลย (เรียนภาคเช้า เลิกบ่าย)

วัฒนธรรมปล้นตราโรงเรียน หัวเข็มขัด

ครั้งที่1
นั่งคุยกับเพื่อนเพลินๆ บนรถเมล์
จู่ๆ มีเด็กช่างกลถิ่นอื่น ยกพวกกันขึ้นมา 3-4 คนมั้ง  มาดึงหัวเข็มขัดผม

ด้วยความที่กำลังคุยเพลินๆ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ผมจับเขาบิดข้อมือ เหมือนปัดอะไรออกจากตัวแบบอัตโนมัติ

มาดูอีกที เขาชักมีดทำครัวขนาด 8 นิ้ว ออกมาพร้อมพูดว่า มึงจะเอาเหรอ ไอ้SAT!

ผมก็จำต้องถอดเข็มขัดเส้นนั้นให้ไปแบบ.. ไม่เข้าใจ วัฒนธรรมองค์กรเลยว่ะ @_@"


เช้าวันถัดมา ข่าวนี้แพร่ไปในห้อง โดยที่เจ้าทุกข์ไม่ได้เล่า ^^"
เพื่อนอีกคนที่โดน (เขาโดนต่อยด้วย)  ระดมคนจะเอาคืน มาชวน 

แต่ผมขอบาย ซื้อเข็มขัดเส้นใหม่ใส่แล้วเมื่อเช้า 65 บาทมั้ง (ราคาตอนนั้น) $_$




ครั้งที่2
โดนปล้นกลางสะพานลอย ตรงคลองสาน

คราวนี้รู้จักต่อรองแหะ.. พี่ เอาเข็มกลัดไปดีกว่า สวยกว่า

บ๊ะเจ้า! ต่อรองสำเร็จ! SAVEเงินไปได้หลายสิบ $_$



ครั้งที่3
พวกช่างกลโรงเรียนอื่น เป็นสิบ มานั่งจับกลุ่มอยู่ป้ายรถเมล์
ทางเดินกลับบ้านแบบเลี่ยงไม่ได้  อุตส่าห์ เอาเสื้อลงปิดเข็มขัด แล้วรีบๆเดินแอบๆ ให้พ้นๆไปไวๆ

โดนล้อมซะฉิบ!

โดนค้นกระเป๋า เอาของมีค่าไปหมดตัวเลย
ยังดีที่ไม่ถูกทำร้ายแม้แต่เล็บข่วน  กับ เอาเงินสดในเป๋าตังค์ไป แล้วคืนกระเป๋าให้
(เวลาเรากระเป๋าตังค์หาย บางทีเราห่วงพวกบัตรต่างๆมากว่าเงินอีกนะ)


หลังจากถูกปล้นมาแล้ว3ครั้ง
ผมจะติดเสื้อลำลอง ไว้เปลี่ยนขากลับบ้านทุกวัน เป็นช่วงท้ายๆของปี3มั้ง จำไม่ค่อยได้
แล้วพอมีใครเสนอให้เลิกเครื่องแบบช่างกล จึงมักได้คะแนนเสียงจากผมทุกครั้งไป



ชีวิตในช่วงเรียนช่างกลมีอะไรให้พูดถึงเยอะมากนะ
เรื่องตายๆ อันตรายทั้งนั้นเลย  มันไม่เหมือนแบบในการ์ตูนญี่ปุ่นแนวนักเรียนนักเลง
ที่ต่อยตีกันด้วยกำปั้น ท้าต่อยดวลกันตัวตัว

เรื่องจริงมีอาวุธมาเกี่ยวข้องทุกช็อต เพื่อนผมยังเอาปืนมาโชว์ในห้องเรียนเลย
บางคนก็เก่งทำอาวุธประดิษฐ์ ตูมตามขึ้นมาจนถูกไล่ออกจากหอพัก

ข่าวนักเรียนโรงเรียนเราถูกทำร้าย มือขาด บ้าง อะไรบ้าง ครูประกาศข่าวบอกเป็นระยะๆ

เหตุวุ่นวาย ชนิดเกือบเป็นจราจลเพราะคิดว่าช่างกลอื่นบุก
คว่ำรถ ทุบกระจกตึก แทบจะเผาโรงเรียน ผมก็เคยอยู่ในฝูงชนเหล่านั้นมาแล้ว

เวลาคนสีเดียวกันมาอยู่รวมกันมากๆ แล้วถูกปลุกระดม ให้โกรธแค้นนี่ เข้าใจมาตั้งแต่วัยทีนเอจแล้วล่ะครับ

ต่อให้ตำรวจยิงปืนเข้ามาก็หยุดไม่อยู่ (ตอนแรกๆยิงขึ้นฟ้า ตอนหลังยิงในแนวราบเข้ามาจริง แต่อยู่ในระดับสูงข้ามศีรษะ เพราะพื้นที่ตร.ยืนอยู่สูง)



ชีวิตจริงของนักเรียนช่างกล มันรุนแรงและอันตรายขนาดนี้ มานาน
กระทั่งปัจจุบันก็ยังเป็นข่าว ทำร้ายกัน ฆ่ากันอยู่

แล้วแบบนี้พ่อแม่ที่ไหนจะวางใจได้ ให้ลูกมาเรียนสายนี้
ทั้งๆที่ หน่วยงานรัฐก็เผยความอยากได้ทรัพยากรสายช่างมากๆ  แทบจะอ้อนวอนขอร้องให้มาเรียนกัน
(แน่นอนว่ายังมีแง่มุมอื่นอีก ที่สายช่างไม่ได้เป็นค่านิยมของสังคม)

พูดแล้วยาว เอาเป็นว่า..
ถ้าถูกปล้นจริง ก็จำยอมยกทรัพย์สินให้ไปก่อน ดีกว่า (สมัยนี้อุปกรณ์ไฮเทคยังมีหวังติดตามได้)

ถ้ากล้าพอ ก็เจรจาสักหน่อย เผื่อฟลุค
อาจจะสูญเสียน้อยลง



SuwanPost
สุวรรณโพสต์